داریم میرسیم، طاقت بیار!

In a marathon run, the last mile is the hardest.

Only those with endurance can pass the finish line.

~Sogol Ayrom

در دو ماراتون سخترین قسمت، یک مایل مانده به آخر است. 

فقط کسانی به خط پایان میرسند که دارای استقامت باشند.

 مبارزه ما برای رسیدن به آزادی و دموکراسی مسیری بس طولانی و دشوار بوده و هست. میتوان ان را به یک دو ماراتون تشبیه کرد. تا به حال دقت کردید چه تعداد زیادی در یک دو ماراتون شرکت میکنند؟ واقعا چشمگیر است. ولی جالب اینجاست تمام شرکت کنندگان به خط پایان نمیرسند. 

خیلیها با وجود اینکه استارت خوبی هم داشتند ولی سر انجام جا میزنند. یک عده که همان یک سوم اول که میبینند طاقتشان تمام شده، فقط برای اینکه تنها جزو "جا زدگان" نباشند، سعی میکنند اطرافیان خود را با ابراز یائس و ناامیدی از ادامه راه باز دارند. امان از دست این "نه گویان" امان از دست این "آیه های یائس"! 

بسیاری نیز در دو سوم باقی مانده، با دیدن افراد به روی زمین افتاده، خسته و درمانده، روحیه و انرژی خود را میبازند و آنها نیز از ادامه مسیر دست میکشند.

ولی یک عده که به خود میگویند: چگونه میتوان به تاول های پا گفت مسیری که تا به اینجا طی کردی بیهوده بوده؟ این دسته افراد کسانی هستند که خود را ناچار به رسیدن به هدف میدانند. جز این راهی ندراند! 
این دسته میدانند که سختترین قسمت ماراتن، یک مایل مانده به آخر است. این دسته میدانند که دارند به هدف نزدیک میشوند و رسيدن به آن را ميسر و با تمام وجود لمس میکنند. میدانند که كساني قبل از آنها اين راه را پيموده و به هدف رسيده اند ; پس آنها نیز مي توانند. 

باید جزو دسته آخر بود. 

این "ما" یی که هنوز دست نکشیدیم و داریم همچنان با وجود خستگی، کوفتگی و کم نفسی به مبارزه ادامه میدهیم، جزو ان دسته آخر هستیم و داریم به هدف نزدیک میشویم.

این همان یک مایل آخر است، این همان امتحان ریشه هاست. این همان زمانی است باید از خود استقامت نشان داد. 

داریم میرسیم، طاقت بیار! 

پاینده ایران یکپارچه متحد و آزاد 

~سوگل ایرم 

۱۲ بهمن ۱۳۹۱