ایران تعهد کرده است که همه ذخایر اورانیوم غنی شده تا نزدیکی 20 درصد خود را پیش از به پایان رسیدن فاز اولیه به زیر 5 درصد تضعیف کند و یا به شکلی تبدیل کند که برای غنیسازی بیشتر مناسب نیست.
تحریمهای گسترده آمریکا علیه تجارت با ایران در جای خود باقی خواهد ماند و جلوی دسترسی ایران به هرگونه تعاملی با بزرگترین اقتصاد جهان را خواهد گرفت.
همه تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل در جای خود باقی خواهد ماند.
اقتصاد ايران كه در حال فروپاشى ميباشد همچنان به سير نزولى خود ادامه خواهد داد.
هنوز هم بازار كليه فروشان داغ ميماند.
آرى، كليه در قبال نان براى سير كردن شكم فرزندان، حق مسلم ماست!
همه تحریمهای هدفمند ما در رابطه با حمایت ایران از تروریسم، نقش بیثباتکننده ایران در بحران سوریه و سابقه بد حقوق بشرش در میان نگرانیهای دیگر در جای خود باقی خواهد ماند.
حال نوبت ماست كه هشيارى خود را بيش از پيش نشان دهيم و به جاى مستى و سرخوشى ساختگى با رژيم و لابيهاى ان، صدايمان را بلندتر كنيم و اجازه ندهيم رژيم بر سركوبش در داخل كشور بيافزايد. اين تنها فرصت طلايى ماست. از ان استفاده كنيم.
اين فقط چند نكته از محتوى اين "توافقنامه" بودند كه بايد بيشتر روى انها تامل كنيم.
اين مطالبات كه جمهورى اسلامى زير بار ان رفته آيا با مطالبات ١٠ سال پيش فرقى كرده؟ تازه ١٠ سال پيش اين تحريمها به اينگونه شديد نبودند، دليل اينكه رژيم ١٠ سال وقت خريد تا زير بار اين خواسته ها برود چيست؟ پرسش كنيم، چرا امروز؟
اينها همه سوال برانگيز هستند.
اينجا لازم ميبينم اشاره ايى هم به پولهاى مسدود شده بكنم.
به طور کلی حدود 7 میلیارد دلار حاصل از لغو تحریمها بخش کوچکی از هزینههایی است که ایران در مدت زمان این فاز اولیه تحت تحریمهایی که در جای خود باقی خواهد ماند دریافت خواهد کرد. دسترسی به بخش اعظم داراییهای خارجی ایران که حدود 100 میلیارد دلار است به واسطه تحریمها امکانپذیر نیست یا محدود است.
در شش ماه آینده فروش نفت خام ایران نمیتواند افزایش یابد. تحریمهای نفتی به تنهایی در مقایسه با آنچه ایران در یک دوره شش ماهه در سال 2011 یعنی پیش از اجرایی شدن این تحریمها به دست آورد، باعث از دست رفتن حدود 30 میلیارد دلار درآمد توسط ایران میشود که حدود 5 میلیارد دلار در ماه است. اگرچه ایران اجازه دسترسی به 4/2 میلیارد دلار از درآمدهای نفتیاش را خواهد داشت، حدود 15 میلیارد دلار از درآمدهایش در طول این مدت به حسابهای مسدود شدهاش در خارج از کشور ریخته خواهد شد.
آيا اين نكات باعث خشم شما نميشود؟ آيا ٣٥ سال پيش كشورى در اين جهان جرات چنين رفتارى را با كشور و ملت ايران داشت؟ چرا اجازه ميدهيم چنين سخيفانه با ما برخورد شود.
"از ماست كه بر ماست" را ديگر نه ميتوانم بشنوم، بخوانم و يا بپذيرم.
از ما نبود، بر ما هم نخواهد ماند.
لياقت ما مردم ايران اين رژيم نيست! نبايد اجازه دهيم اين چنين خوارمان كنند و به مرگ بگيرند تا به تب راضى شويم. بايد خواهان انحلال رژيمى باشيم كه باعث و بانى تمام اين مشكلات و ابرو ريزيها در جهان و همچنين جنايات بى حد و اندازه در داخل ايران شده است.
آيا شما اين توافقنامه را موفقيتى براى ظريف و شركا ميبينيد يا خيانتى به ملت ايران؟
ترسى از آينده دارم و صداى طبل جنگى كه از دور به گوشم ميرسد، خواب را از من ربوده.
تنها راه هوشيارى است. به يكديگر كمك كنيم قضايا را روشنتر ببينيم به دنبال راه حل برون رفت از اين كابوس باشيم.
شايد شما بتوانيد با همفكرى به من نيز كمك كنيد.
براى اين پرسشها بى شك پاسخى نيز هست.
پرسش اينجاست،
رژيمىكه پايه هاى ان بر تقيه، دروغ و فريب بنا شده و رفتار غير انسانى با مردم خودش ميكند، پايبند چنين قرار دادى خواهد ماند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر