حالا فرض كنيم جمهورى اسلامى موفق شده در شوراى ملى نفوذ كند:
خبر ميبرد براى اربابانش؟
خب اين كه مشخص است فكرى بيهوده است. شوراى ملى به صورت شفاف عمل خواهد كرد. خودشان ميتواند همه چيز را ببينند و بخوانند. اصلا تا دلشان ميخواهد خبر ببرند تا اربابانشان اماده چمدان بستن بشوند.
ميخواهند در ارا و تصميمات تاثير گذار باشند؟
انقدر اندكند كه چنين چيزى باورش حتى محال است. هر چه بيشتر ميهننرپرستان به شورا بپيوندند انها خود به خود محو ميشوند.
امده اند بين اپوزيسيون اختلاف بياندازند؟
فرهنگ اختلاف اندازى ديگر كهنه شده است و دست جمهورى اسلامى هم رو شده است. مردم ديگر حرف ياوه گويان و تفرقه اندازان را باور نميكنند.
نفوذ هم كنند به هدفشان نخواهند رسيد، نگرانى بيش از حد بعضى افراد را من متوجه نميشوم. به جاى اين نگرانيها و منفى بافيها بياييم همگى خدمت كنيم تا هر چه زودتر ميهنمان را ازاد كنيم.
انها هر چقدر هم تلاش كنند، مقاله بنويسند ، مصاحبه تلويزيونى انجام دهند و انگشت اتهام به تمام اعضاى شورا هم دراز كنند، موفق نخواهند شد اين قايق نجات را ، كه به سمت ساحل ازادى حركت كرده است، متوقف كنند.
بگذاريم هر چقدر ميخواهند سنگ بياندازند با سنگهاشان ديوارى محكم بسازيم و با قدرت بيشتر به پيش حركت كنيم.
جمهورى اسلامى بدونه / بزودى سرنگونه!
پاينده ايران ، بر پا باد شوراى ملى.
سوگل آيرم
دوشنبه ٢٠ شهريور ١٣٩١
Sept. 10th 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر